Aan de vooravond van onze stedentrip naar Warschau dachten dochetr M. en ik eens 'flink' uit de band te springen. Happy Italy was in de volksmond bekend door de grote, goede porties voor weinig geld. En aangezien we op een low low LOW budget trip gingen was Happy Italy the place to be.
Er zijn nog zoveel wachtenden voor u
M. had mij al gewaarschuwd. 'Mam,' zei ze, 'het kan best zijn dat er een lange rij buiten staat te wachten.' En niets was minder waar. Zeker 20 minuten hebben we van buiten naar binnen kunnen kijken en iets moet wel heel goed(koop) zijn dat ik er zo lang voor wil wachten. Wat mij verbaasde was dat ik wel veel lege plaatsen in het restaurant zag …
U bent nu aan de beurt
Eindelijk werden we binnen geroepen en naar een tafel begeleid. En eerlijk, de entourage zag er, ondanks de grote ruimte, niet ongezellig uit. Wat mij – opnieuw – opviel, de vele lege plaatsen in het restaurant. Een rij met wachtende mensen buiten en lege stoelen binnen? Dat rijmt niet bij mij. Iets met slechte planning of zo?
U kunt uw bestelling doorgeven
De menukaart werd uitgereikt en de drankjes besteld. Binnen no time waren we voorzien van glazen kostelijk vocht. Voor M. was dit de begeleiding van een pizza prosciutto, voor mij van een salade salame e capra. Beiden stonden ook in een recordtijd voor ons neus. Tegelijkertijd, dat wel. Aan de andere kant van de tafel werden namelijk voor de beide gasten de twee hoofdgerechten in twee etappes geserveerd.
En aanvallen maar!
Van verfijning is geen sprake maar dat had ik ook niet verwacht. Het eten smaakt goed nadat ik mijn salade zelf heb gemengd. De pizza van M. is slap maar smaakt ook goed. Jammer genoeg wordt er na het uitserveren geen enkele aandacht meer aan de gast geschonken. Een simpele vraag of het eten naar wens is, is het minste wat je kunt verwachten. Toch?
Halverwege …
Mijn salade heeft de weg naar de inwendige ik eerder afgelegd dan de pizza bij M. Voor mij is een soort van uitbuiken begonnen want veel! Voor de knul die onze tafel heeft gekregen is dit het teken om af te ruimen zonder op de pizza te letten. Verbouwereerd geeft M. aan dat ze nog lang niet klaar is met eten en de knul druipt af. De maaltijd kan in alle rust worden vervolgd maar voor M. is toch een doggybag nodig want ook daar veel!
Onze mening
Het duurde even voordat we de aandacht van de knul hadden om de rekening te krijgen. In die tussentijd viel het oog van M. op de stapel briefjes op de tafel. Of we onze mening wilden geven om de dienstverlening te verbeteren. Dit was kaasje ;-)
Het eten was niet slecht maar ook niet echt goed, toch hebben we dat naar de positieve kant laten doorslaan. De service was – voor ons – uiterst teleurstellend. Geen enkele aandacht voor de gast en halverwege de maaltijd het halfvolle bord mee willen nemen? Dat kan dus niet! Als verbeterpunt geeft M. dan ook aan dat 3 seconden echte aandacht een wereld van verschil kan maken.
De rekening komt
Terwijl de knul de rekening op tafel legt en het pinautomaat tevoorschijn tovert, ziet hij het ingevulde formulier liggen. Het werd direct letterlijk van tafel gegrist en hij keert zich van ons af om het door te lezen. Lichaamstaal is prachtig om te lezen, je ziet hem verstrakken en je ziet hem denken 'k*twijven!' Excusez le mot.
Schuin achter M. staat een tafel met een aantal vieze borden, glazen en bestek. Vakkundig wordt het formulier hier neergesmeten en hij beent weg. We zijn bang dat zijn baas onze mening nooit onder ogen zal krijgen ...
Herhaling?
Voor mij is het niet voor herhaling vatbaar. Voor M. weet ik niet.
Ken jij Happy Italy? En zo ja, wat zijn jouw ervaringen?
En zo niet, bezoek dan eens de website: www.happyitaly.nl
