Het was nog zomer, maar de reservering voor de kerstmarkt was al binnen. En ja, met de Oad. Naar Essen, want dat was de plaats waar we nog niet geweest waren. Oberhausen, Keulen, Düsseldorf en Münster zijn allemaal al afgestreept door E. en mij. Plus nog een paar meer ;)

Ondertussen heb ik al veel verschillende soorten kust en stranden gezien, maar de dag dat ik naar Sagres, Cabo de São Vicente en een gedeelte van de westkust aan de Algarve, Portugal ben geweest. Dát blijft voor altijd in mijn geheugen gegrift staan. Zo adembenemend mooi.

Gewoon met het vliegtuig is een te simpel antwoord hè? ;)

As we speak, het is de derde week van januari en ik ben bij mijn moeder. En elke keer weer is ze verbaasd wanneer er een auto onaangekondigd het erf op rijdt. Het zinnetje 'Wie komt er nu weer aan?' klinkt dan niet heel vreemd. Zo ook deze keer.

Deze maand moest ik nog het seizoensticket van de NS opmaken en het plan was om dit op zondag 18 februari te doen. Een dagje Scheveningen, strandwandeling, bezoek aan Sealife en meteen maar kibbeling eten bij Simonis. Maximaal genieten dus. In goed gezelschap. 

Met regelmaat check ik de low cost vliegmaatschappijen of er nog vluchten zijn die mijn ontdekkingszin kietelen en mijn reishonger aanwakkeren. Zo ook deze avond. Het is zaterdagavond 13 januari, een uurtje of 9. En ik twijfelde. Heel hard. Een vlucht naar Oradea, Roemenië. Voor € 6,10 retour.

Gister was het weer tijd voor een dagje met dochter C. in haar woonplaats Breda. Dat was al weer even geleden en ik had haar een lunch voor haar verjaardag beloofd. Die verjaardag was op 1 juli. Ruim op tijd dus. Voor de volgende verjaardag ;)

Het is alweer 3 weken geleden dat mijn pootjes over de Maashorst dwaalden. Op jacht naar paddenstoelen én een leeg hoofd. Beide is gelukt overigens. De paddenstoel die mij wel vaak intrigeert is de vliegenzwam. En bijna altijd met de associatie 'op een grote paddenstoel'. Dit keer kwam ik er veel, heel veel tegen.

Al dwalend door een veel minder druk gedeelte van de medina, vraagt de inwendige mens ook de nodige verzorging. We laten ons leiden door de uitnodigende borden en komen uit bij de Ruined Garden. Wat was dat genieten.

Kijk je mee?

Het thema voor deze avond was zwart-wit en 'deze avond' is een bijeenkomst van het fotoclubje waar ik bij aangesloten ben. Elke 6 weken hebben we een ander thema waar we mee gaan stoeien. En nee, de foto's van de leden staan niet online ;)

Nog nooit hadden we zo snel een accommodatie gevonden en geboekt. Het dakterras met uitzicht over de medina en de hamam gecombineerd met het tarief per nacht was onweerstaanbaar.

Maar hoe het echt was?